ساز ویولن

ویولن کوچکترین و بلندترین ساز موجود در بین خانواده سازهای رشته ای به شمار می رود. این ساز مربوط به یک ساز آفریقای شمالی به نام ریباب (یک ساز سه لایه با یک کمان کشیده شده). Violin ها به طور سنتی به عنوان همراهی آواز و رقص مورد استفاده قرار می گرفت. همچنین این ساز یک تکنواز مهم کلاسیکی و افتخار مکان در جلوی ارکسترها است. به همین خاطر این ساز را سلطان سازها می نامند.

در هنگام نواختن، ساز زیر چانه نگه داشته می شود و انگشتان دست چپ رشته ها را بر روی گردن ابزار فشار می دهد تا در هنگام تعظیم رشته یا کنده شدن، نت های مختلف تولید شود. کمان یا همان آرشه در دست راست نگه داشته شده است و در سراسر رشته ها یا همان سیم ها با زاویه های راست کشیده می شود تا صدای نت ها شنیده شود. برای دانلود آموزش تصویری ویولن روی لینک کلیک نمایید.

خانواده ویولن

ویولن یکی از سازهای اولیه در موسیقی کلاسیک و ارکسترها است. چهار خانواده اصلی در این ساز وجود دارد که همه آنها اشکال مشابهی دارند، در تمامی خانواده های Violin از یک آرشه مشابه استفاده می شود و به روشی مشابه نواخته می شوند. تفاوت اصلی در اندازه ساز است که بر دامنه نت هایی که نواخته می شود، تأثیر می گذارد. هرچه ساز بزرگتر باشد دامنه نت ها پایین تر است. در لیست زیر ترتیب این ساز ها را از کوچکترین تا بزرگترین می بینید:

۱- ویولن کوچکترین و محبوب ترین خانواده و بالاترین گام را دارد.
۲- ویولا کمی بزرگتر از Violin، ویولا دارای قدم کمتری است و به همان شکل ویولن پخش می شود.
۳- ویولنسل کاملاً بزرگتر از ویولا است. نوازندگان ویولنسل برای به صدا در آوردن ساز در بین دو پا قرار داده و توسط یک سنبله فلزی، روی زمین نگه داشته و خود روی صندلی می نشینند.
۴ – Double Bass دوبل باس بزرگترین و پایین ترین عضو این خانواده است. نوازندگان ایستاده و صدای نت ها را با دست چپ به گوش می رسانند. غالباً باس دوبل ساخته می شود تا صدای باس عمیق ایجاد شود که اغلب در موسیقی محلی و جاز مورد استفاده قرار می گیرد.

ویولن در موسیقی کلاسیک

ویولن ها در موسیقی کلاسیک نقش عمده ای دارند. گروه بندی های مختلف موسیقی کلاسیک که در آن از Violin و اعضای خانواده آن استفاده می شود وجود دارد:

۱- ارکستر سمفونیک

به طور کلی ویولن بیش از هر ساز دیگر در یک ارکستر وجود دارد.

ارکستر دارای دو بخش ویولن شناخته شده دارای ویولن های اول و دوم است. آنها هرکدام نقش متفاوتی دارند. در یک ارکستر مدرن معمولاً در ویولن های I و ۱۴ در ویولن II حدود ۱۶ ویولن حضور پیدا می کنند.

۲- کنسرت

کنسرتو وقتی است که یک ساز انفرادی با یک ارکستر همراه است.

اغلب تکنواز ویولن خواهد بود. گروه های مجلسی گروه های کوچکتر از سازها هستند که اغلب ویولن را تشکیل می دهند.

۳- کوارتت زهی

کوارتت زهی گروهی محبوب از نوازندگان و سازها برای نواختن موسیقی کلاسیک است. این گروه به طور کلی دارای دو ویولن، یک ویولا و یک ویولنسل است.

ویولن در موسیقی دیگر

ویولن در سایر موسیقی ها و همچنین موسیقی محلی، موسیقی راک و پاپ و جاز مورد استفاده قرار می گیرد. در موسیقی عامیانه ویولن اغلب کمانچه خوانده می شود. کمانچه همان ابزار موسیقی این ساز است، اما سبک موسیقی نواخته شده متفاوت است. موسیقی کمانچه معمولاً موسیقی عامیانه است که با شدت خاصی به صورت سرزنده اجرا می شود و افراد می توانند توسط آن به رقص بپردازند. در موسیقی پاپ و راک، Violin به طور کلی بخشی از یک مجموعه سازهای زهی است که به عنوان بخشی از پشت صحنه به شمار می آید.

مبانی نوازندگی ویولن

Violin یک ساز موسیقی آسان نیست. با این حال، نتایج نهایی به خوبی می تواند ارزش تمرین و تلاش را داشته باشد. ما در اینجا چند مورد از مفاهیم اساسی را مورد بحث قرار خواهیم داد. هر دو دست در نواختن Violin نقش دارند، اما کارهای بسیار متفاوتی دارند. دست چپ روی سیم ها فشار می دهد تا نت و  آهنگ متفاوتی ایجاد کند در حالی که دست راست کمان را به سمت رشته حرکت می کند تا لرزش ایجاد شود.

این ساز هیچ شکافی ندارد. این بدان معنی است که ویولن نواز باید یاد بگیرد که انگشتان خود را کجا قرار دهد و رشته ها را به پایین فشار دهد تا نت های صحیح را اجرا کند. برای یادداشت های مناسب به طور مداوم تمرین و گوش شنوایی ماهرانه ای انجام می شود. از انگشت شست چپ برای گرفتن ویولن استفاده می شود، در حالی که چهار انگشت باقیمانده نت را می سازند. ویولونیست ها از موقعیت های دست استفاده می کنند تا بدانند که در صفحه انگشت قرار دارند.

حالت اول نزدیک به انتهای گردن است و معمولاً موقعیت دست اول که آموخته می شود.

هنگام نواختن Violin، انگشتان دست چپ از شماره ۱ تا ۴ شماره گذاری می شوند. یکی از آنها انگشت نشانه، دو انگشت میانی، سه انگشت حلقه و ۴ انگشت صورتی است. برای هر موقعیت دست، هر انگشت به طور معمول یک نت را در هر رشته مستقیماً در کنار انگشت پخش می کند.

ویبراتو در ویولن و زیبایی دوچندان

دست چپ می تواند هنگام پخش یک نت به سرعت و به جلو حرکت کند تا ویبراتو را به نت اضافه کند. این می تواند زیبایی مضاعف را به صدا اضافه نماید. دست راست کمان را کنترل می کند و در واقع یه حجم و ریتم موسیقی کمک می کند. یادگیری نحوه گرفتن کمان به روش صحیح و همچنین کشیدن کدام قسمت به سیم های این ساز بسیار مهم است.

دست زدن به کمان می تواند صدا را کمی تغییر دهد. سرعتی که کمان روی رشته ها مالیده می شود، وزن یا قدرتی که در سیم ها به آن فشار داده می شود، و همچنین جایی که کمان روی رشته ها قرار دارد، همگی می توانند بر صدای ویولن تأثیر بگذارند. استفاده از همه این تغییرات می تواند به نوازنده کمک کند تا خود و موسیقی را با سلطان سازها نمایش دهد.

شرایط نواختن Violin

۱- پیسکاتو یا Pizzicato حرکتی است که به جای کشیده شدن با کمان، با انگشت گل می خورد. این نوع نت در موسیقی مشخص شده است.

۲- ترلو یا Tremolo راهی برای پخش همان نت بسیار سریع با انتهای کمان.

۳- برای ایجاد صدای نرم تر، Violin را می توان با قرار دادن یک گیره صداگیر روی پل خاموش کرد. به این حالت سوردینو نیز گفته می شود و ممکن است در ارکسترها از آن استفاده شود تا صدای متفاوتی از بخش ویولن بدست آید.

۴- مارتل روشی برای رها کردن آرشه به صورت ناگهانی و با فشار رو سیم ها زدن.

اگر قصد دارید Violin را به نحو احسنت اجرا نمایید، خوب است که قطعات و کارکردهای اصلی ساز را بدانید. تصویر و توضیحات زیر را مشاهده کنید.

قسمت های تشکلی دهنده ساز ویولن

این ساز از ۵۸ قطعه با وزن آن در حدود ۴۰۰ گرم و از بخش‌های زیر تشکیل شده‌ است:

– آرشه یا کمان
– جعبه رزونانس (جعبه رزونانس)
– دسته یا گردن
– خرک
– گریف
– سیم گیر
– رشته یا سیم

۱- بدنه یا Body: بزرگترین قسمت Violin بدنه توخالی است. کارکرد اصلی آن تقویت صدای سیم ها است. بدن از پشت، شکم (بالا) و دنده ها (طرفین) تشکیل شده است. بدن مانند یک ساعت شنی شکل گرفته است.

۲- Neck and fingerboard: فینگر بورد تکه چوب بلندی است که از بدنه ساز خارج می شود. بر روی دسته چسبیده به انگشت قرار گرفته است. این یک تکه چوب صاف و سیقلی است که در آن نوازنده برای نت برداری روی سیم ها پایین می رود. بر خلاف یک گیتار، انگشت روی Violin صاف است و هیچ تکه ای ندارد.

۳- Pegbox: واقع در بالای دسته، ماسه سنگی جایی است که میله ها را درج کرده و رشته ها را به آن وصل کنید. سفتی و تنظیم رشته ها توسط میخ های موجود در میخ تنظیم می شود.

۴- شیطانک: در بالای این ساز قطعه ای گرد و خمیده وجود دارد که اغلب حک شده است و بیشتر برای تزئین وجود دارد.

قسمت های مهم Violin و تاثیر در خروجی صدا

۵- سوراخ های F: در بالای بدن و در هر طرف نزدیک وسط ویولن، سوراخ های F وجود دارد. این سوراخ ها جایی است که صدای ویولن از بدنه بیرون می آید. به این دلیل که در حفره ای شبیه به f است، به آنها سوراخ های f گفته می شود. تغییر اندازه، شکل و طول این سوراخ ها می تواند صداهای ویولن را تغییر دهد.

۶- Bridge :Bridge قطعه سخت چوب است که سیم ها در بالای آن قرار دارند و به اصطلاح به آن خرک هم می گویند. در این پل است که رشته ها لرزاننده را متوقف می کنند و صدا از رشته های پایین بدن ویولن عبور می کند.
خیاط دم – بعد از عبور از روی پل، انتهای رشته ها به خیاط وصل می شوند.

۷- Chen Rest یا استراحت چانه: در قسمت زیر بدنه استراحت چانه است که به نوازنده کمک می کند تا در هنگام نواختن از ویولن با چانه خود پشتیبانی کند.

۸- String یا رشته: ویولن دارای ۴ رشته است که همگی با یک پنجم از هم تنظیم شده اند. آنها نشانگرهای G ، D A و E هستند. (می لا ر سل)

۹- Bow یا کمان (آرشه): کمان ویولن از چوب و موی اسب تشکیل شده است. چوب قدرت تعظیم را می بخشد و جایی است که ویولنوس تعظیم را نگه می دارد. موی اسب همان چیزی است که بر روی سیم ها مالیده می شود تا لرزش و صدا ایجاد شود. موهای اسب از یک طرف به صورت ثابت به کمان متصل است و از طرف دیگر قابل تنظیم است.

چند نکته جالب درباره قسمت های ویولن

– نیازی به ساخت ویولن های برقی از چوب نیست زیرا برای تقویت یا تشدید به مواد متکی نیستند.
– افرادی که ویولون ها را می سازند و یا طراحی و تعمیر می کنند، لوتیر یا لوسیر نامیده می شوند. شگفت آور اینکه ساخت ویولن با کیفیت خوب تا ۲۰۰ ساعت می تواند طول بکشد!
– ویولن مدرن از حدود ۷۰ تکه چوب مختلف ساخته شده است.
– طول بدن ویولن اندازه کامل حدود ۱۴ اینچ است. ویولن های کسری کوچکتر و همچنین ۳/۴ ، ۱/۲ ، ۱/۴ ، ۱/۸ ، ۱/۱۰ و ۱/۱۶ وجود دارد. یک ویولن ۳/۴ دارای طول بدن ۱۳ اینچ و یک ویولن ۱/۲ به طول ۱۲ اینچ است.

– گاهی اوقات در تمرین ها از ویولن هایی که با بدنه توخالی ساخته شده اند استفاده می شوند تا صدای آنها زیاد نباشد. رسم است که یک آهنگ ویولن را با یک حرکت زیبا و نرم (به اصطلاح به آن downbow یا حرکت رنگین کمانی اطلاق می شود) به پایان برسانید.

حقایقی در مورد ویولن

– کلمه “ویولن” از کلمه لاتین میانه “vitula” گرفته شده است که به معنی سازهای زهی است و “کمانچه” از کلمه انگلیسی انگلیسی “fithele” آمده است.
– ویولن استرادیواریوس ساخته شده در سال ۱۷۰۷ در حراج در نیویورک در سال ۱۹۹۸ با ۳/۵ میلیون دلار فروخته شد. این ویولن یکی از ۶۲۰ ویولن اصلی استرادیواریوس اصلی است که با نام مستعار “چکش” از آن خارج شده است زیرا اولین صاحب آن یک مرد سوئدی به نام مسیحی بود.
– شخصی که ویولن ها را درست و یا تعمیر می کند، یک لوسیر خوانده می شود.
– رشته های ویولن در اصل از پوشش روده گوسفند، بز، اسب یا خوک ساخته می شدند. اکنون آنها یک هسته نایلون مصنوعی دارند که از فلز یا آلومینیوم محصور شده است.

– برای ایجاد اصطکاک (یا گرفتن) لازم برای لرزیدن رشته های ویولن به محض کشیدن کمان بر روی آنها ، موزیسین ها موهای کمان خود را با سمغ ساخته شده از شیره درختان می مالند.
– نواختن ویولن برای شما از نظر ذهنی و جسمی خوب است: ویولن ها می توانند هر دو طرف مغز خود را راحت تر استفاده کنند و در حین بازی کردن ویولن حدوداً ۱۷۵ کالری در ساعت بسوزند!

خلاقیت های موجود در ویولن توسط افراد

– برخی از Violin های جدید به قدری کوچک ساخته شده اند که در یک جعبه کبریت جای می گیرند.
– در سال ۱۷۵۹، جوزف مرلین از بلژیک اسکیت های غلتکی را اختراع کرد. او تصمیم گرفت تا در هنگام اجرای ویولن، اختراع خود را با اسکیت غلتکی به داخل سالنی پر از مردم معرفی کند. این یک نمایش مهیج از اختراع او به شمار می رفت، اما او نمی دانست كه چگونه جلوی خودش را بگیرد و به یک آینه تمام قد سقوط كرد و ویولونش را خرد كرد.
– سریعترین نوازنده ویولن جهان نوازنده بن لی است. وی با نواختن در ۸۱۰ نت “پرواز از دست انداز” در ۶۴/۲۱ ثانیه رکورد جدیدی را در آوریل ۲۰۱۰ تعیین کرد. این تقریباً ۱۳ نت در هر ثانیه است!

تاریخچه سلطان سازها

ویولن سبک مدرن اولین بار در نزدیکی شروع رنسانس اروپا در دهه ۱۵۰۰ ساخته شد. پیش از آن سازهای زهی دیگری وجود داشت که از قوس برای لرزش رشته های مانند لیرا و رباب از قرون وسطی استفاده می کردند.

ویولن اول

تصور می شود که اولین ویولن که چهار رشته دارد و از نزدیک شبیه به ویولن مدرن است، توسط آندره آماتی ایتالیایی در سال ۱۵۵۵ ساخته شد. این ویولن بسیار محبوب شد و پادشاه فرانسه در آن زمان ، چارلز IX ، با ساخت آماتیس وی را ۲۴ ویولن ساخت. قدیمی ترین ویلون زنده مانده یکی از این ۲۴ویولن است و Charles IX نام دارد.

کرمونا ، ایتالیا

آندره آماتی ویولن های خود را در کرمونا، ایتالیا ساخت و در آنجا او و پسرانش نیز تعدادی از بهترین سازندگان ویولن جهان را شاگرد خواهند کرد. در نتیجه، کریمونا خانه ویولن و مکانی است که بزرگترین ویولن های جهان ساخته شده اند.

سازندگان مشهور Violin

در طول ۱۰۰ سال آینده ویولن به یک ساز بسیار محبوب در سراسر اروپا تبدیل می شود. ساخت و هنر ساخت ویولن در سال ۱۶۰۰ با دو مشهور سازنده ویولن، گارنری و خانواده Stradivari سازندگان ویولن (که به آن لوتیشن نیز گفته می شود) به اوج خود می رسد. هردو در كرمونا ایتالیا واقع شده بودند و هر دو از مكتب آماتی كاردستی ویولن آموختند. این سازهای موسیقی هنوز بهترین بهترین ها ساخته شده اند. آنها بسیار مورد تقاضا توسط ویولن های برتر جهان و یک ویولن استرادیواری با نام مستعار The Hammer در سال ۲۰۰۶با ۳/۵ میلیون دلار فروخته شده اند!

تغییر ویولن در گذر زمان

با گذشت سالها، Violin دستخوش تغییر در طراحی شده است تا به ساخت و سازهای فعلی و ابعاد آن پایان یابد. اولین ویولن ها دسته کوتاه تر و ضخیمی داشتند. پل صاف و فینگربورد کوتاهتری داشتند. بسیاری از تغییرات ایجاد شده برای تولید حجم صدای بیشتر برای ارکسترها فراهم می شود.

– آنتونیو استرادیواری به عنوان شاگرد نوه آندره آماتیا، نیکولو آماتی شروع به کار کرد.
– در قرن بیستم اولین ویولن برقی اختراع شد.
– اگرچه مردم سعی می کنند دقیقاً همان کاری را که استرادیواری برای ساخت یک Violin انجام داد، هیچ کس نتوانسته است از نظر بدنه و کیفیت با ویولن های قدیمی تر مطابقت داشته باشد. این ممکن است به دلیل مواد و لاک های موجود باشد.
– بیشتر ویولونیست ها ماشین ساخت این ساز را تقریباً به کیفیت دستی که ساخته شده توسط یک لوث واقعی ساخته شده نمی دانند.

مشهورترین نوازندگان ویولن در ادوار گذشته

در طول تاریخ بسیاری از Violin های شگفت انگیزی وجود داشته اند. اینجا تنها تعداد کمی از آنها هستند.

شاید مشهورترین یا بزرگترین ویولونیست نیکوولو پاگانینی باشد.

بهترین های ویولن در تمام دوران

Arcangelo Corelli (۱۶۵۳ -۱۷۱۳) – Corelli مشهور است برای اولین بار اجرای بسیاری از تکنیک های بازی دقیق تر که امروزه توسط ویولونیست ها استفاده می شود. اینها شامل حالت ایستاده، نحوه استفاده از کمان و انگشت زدن است. او در زمان خود نیز مجری و آهنگساز بسیار خوبی بود. یک واقعیت جالب در مورد Arcangelo Corelli این است که او دوست نداشت نت های بلند اجرا کند، زیرا او فکر می کرد که آنها بسیار بد هستند.

آنتونیو ویوالدی (۱۶۷۸ – ۱۷۴۱) ویوالدی یکی از آهنگسازان بزرگ باروک و همچنین ویولونیست مجازی محسوب می شود. او بیشتر در استفاده از موسیقی برای ایجاد تصاویر در چهار آهنگ به نام چهار فصل مشهور است. او در این آهنگ ها از موسیقی و ویولن استفاده می کند تا صداهای طبیعت مانند آواز پرندگان، رعد و برق و طوفان ها، پارس سگ ها و جریانهایی را ایجاد کند. یک واقعیت جالب در مورد ویوالدی این است که به دلیل موهای قرمز او به نام ایل پرت روسو (کاهن سرخ) شناخته شد.

Niccolo Paganini (۱۷۸۲- ۱۸۴۰) – پاگانینی به عنوان بزرگترین نوازنده Violin تا کنون در نظر گرفته شده است. او در نواختن ویولن بسیار مهارت داشته و شناخته شده بود که فقط در یک رشته می تواند قطعات بسیار سختی را اجرا کند. او همچنین بسیاری از آهنگهای عالی را نوشت، اما مشهورترین آن Caprice Number ۲۴ بود. این اثر، که برای ویولن های انفرادی ساخته شده است، به عنوان پایه ای برای بسیاری از آهنگسازان دیگر در طول سالها مورد استفاده قرار گرفته است.

چند نکته در مورد پاگانینی

غالباً گفته می شد كه پاگانینی باید روح خود را به شیطان فروخته باشد تا خیلی خوب بنوازد. پزشکان حتی هنگام فوت او دستان خود را جدا کردند تا ببینند چه چیز خاصی در مورد آنها وجود دارد. به نظر می رسد که آنها فقط دست های عادی بودند که می توانستند Violin را بهتر از هر کسی در تاریخ اجرا کنند.

پاگانینی در بسیاری از ویولن های بزرگ ساخته شده توسط دو سازنده بزرگ ویولن، گوارنری و استرادیواری بازی کرد.

قوی ترین ویولنیست های قرن ۲۰

پابلو دو ساراسات (۱۸۴۴- ۱۹۰۸) ساراسات نوازنده ویولونیست و آهنگساز اسپانیایی، یکی از نوازندگان بزرگ اواخر دهه ۱۸۰۰ شمرده می شود. معروف ترین اثر وی با نام Zigeunerweisen نام دارد. برخی از ضبط های Sarasate وجود دارد. اگرچه ضبط ها از بالاترین کیفیت برخوردار نیستند، اما متخصصان می توانند بگویند که وی در نواختن ویولن چقدر ماهر بوده است.

اسحاق استرن (۱۹۲۰ – ۲۰۰۱) اسحاق یکی از مشهورترین ویولن های قرن بیستم بود. او به خاطر ضبط های خود و همچنین یافتن استعدادهای موسیقی دیگری همچون نوازنده سلولی Yo-Yo Ma مشهور بود. وی ویولن را در موسیقی مشهور فیدلر روی پشت بام اجرا کرد. ساز مورد علاقه وی ویولن ساخته شده توسط لوسی معروف ایتالیایی جوزپه گوارنری بود.

(۱۹۴۵) Itzhak Perlman اغلب بزرگترین Violin ساز قرن بیستم محسوب می شود. وی در سال ۱۹۴۵در اسرائیل متولد شد و در ۴ سالگی به علت بیماری فلج اطفال منقبض شد. او هنوز هم از بهبودی بیماری فلج اطفال معلول است و هنگام نشستن مشغول نواختن این ساز است. او به دلیل اجراهای خود برنده جوایز گرمی زیادی شده و ویولن معروف استرادیواری را اجرا می کند.

سارا چانگ (۱۹۸۰) یک ویولونیست کره ای آمریکایی است که در فیلادلفیا متولد شده است. او یکی از نوازندگان بزرگ جوان دوران مدرن است. در ۹ سالگی با فیلارمونیک نیویورک و ارکستر فیلادلفیا همراهی کرد. او ویولن گوارنری را اجرا کرده که ویولونیست بزرگ دیگری را در لیست ما، اسحاق استرن دریافت کرد.